ساخت دستگاه جوش در خانه

هر کسی می‌تواند به دستگاه جوش موضعی با نور بسازد و از آن استفاده کند. من تمام قسمت‌هایی که برای ساخت دستگاه جوش موضعی نیاز دارم را در مغازه خودم پیدا کردم. به بعضی از طرح‌های دستگاه جوش موضعی در اینترنت نگاهی انداختم؛ اما همه آن‌ها چیز‌هایی می‌خواستند که من نداشتم.

گام ۱: ترانسفورمر (هسته) دستگاه جوش موضعی

من چند MOT (ترانسفورمر اجاق ماکروویو ) داشتم که در جعبه‌ای  کنار تعدادی آداپتور و ترانسفورمر خاک می‌خوردند. یکی از آن‌ها از این جهت استثنا بود که سیم پیچ اولیه و ثانیه‌اش با مقاومت موازی جدا می‌شد. موقع قرارگیری روی پایه، ثانویه در بالا و اولیه در پایین قرار می‌گرفت (در تصویر آمده است).

من برای برش بخش ثانویه از هسته ترانسفورمر از یک تیغ برش لوله (تیغ آهنبری) برای اره استفاده کردم. باید در انتهای برش بسیار احتیاط می‌کردم تا سیم پیچ اولیه را نبرم. اولیه یا ثانویه بودن را می‌توان از تعداد دورها و اندازه سیم تشخیص داد. سیم پیچ ثانویه هزاران دور داشته و از سیم نازکی به شکل مو استفاده می‌کند.

زمانی که سیم پیچ ثانویه جدا شد، از یک میله فلزی کوتاه و یک چکش برای کوبیدن به بخش گیر افتاده هسته استفاده کردم. در این کار بسیار خوب بودم. همه جا را به جز مقاومت موازی و اولیه تمیز کردم.

گام ۲: ترانسفورمر (سیم پیچ ثانویه جدید) دستگاه جوش موضعی

خوشحال شدم چون ۴ فوت قطعه سیم ارت پیدا کردم. شبیه به یک جین سیم با اندازه ۱۰ بودند که در پوششی عایق قرار دارند. تنها نشانه گذاری موجود سه مثلث بودند. از منابع دیگر دریافتم که اندازه ۴ پیشنهاد شده است. نمی‌توانم بگویم که این گفته را تصدیق می‌کنم یا خیر، اما اگر این مقدار ضخامت کافی باشد، نیازی به استفاده از ضخامت بالاتر وجود ندارد. سفتی سیم با این ضخامت تعجب آور است.

سیم را به شکل U کشیده خم کردم و دو سر آزاد آن را به هسته ترانسفورمر زدم. سپس دو سر آزاد را خم و منحنی کرده و به آرامی به طرف منفی بردم. چون از نظر طول کم آوردم، فضای هسته نیز تمام شد. می‌توانستم در صورت نیاز یک دور دیگر به اطراف آن بزنم.

نوشتن درباره نظریه ترانسفورمر از توان من خارج است. اگر به این موضوع علاقمند باشید، منابع بسیاری در اینترنت وجود دارد. این جا داشتن ۳ یا ۴ سیم پیچ ثانویه جدید مد نظر می‌باشد. این تعداد سیم پیچ حدود ۳ تا ۶ ولت تولید می‌کند. زمانی که برای تست سریع به برق وصلش کردم، اندازه آن ۲.۵ بود. هرچه ولتاژ کم‌تر باشد، آمپر بیشتر است. این دلیل اصلی استفاده از همچین سیم ضخیمی است.

گام ۳: ساخت دم گیره دستگاه جوش موضعی

یک روز که متوجه شدم که در واقع سیم پیچ ثانویه جدید در حال تولید خروجی است تصمیم گرفتم این کار را ادامه دهم. تا آن موقع مطمئن نبودم که آیا آن در کل کاری انجام می‌دهد یا نه.

از تکه‌های چوب استفاده کردم. یک قطعه بسیار باریک به عنوان پایه. یک قطعه بزرگ در کنار آن که از پایین پیچ خورده است. یک تخته چندلای نازک گرفتم برای پوشش طرف باقی مانده. چند قطعه لوله‌ی مسی داشتم که به خوبی جواب دادند. با احتیاط نسبت به دمایی که دو برابر کرده‌ام از لوله سفت مسی ۲/۱ اینچی با لوله نازک مسی ۸/۳ اینچی برای داخلش استفاده کردم. چند سوراخ کوچک روی لوله‌ها دریل کرده و سپس برای مونتاژ  کل کار از پیچ‌های دیواری استفاده کردم.

از دو پیچ برای تعمیر پایین دم گیره استفاده کردم. یکی از آن‌ها در تصویر مشخص است. بالای دم گیره بالا پایین می‌رود. برای این کار از یک پیچ قرار گرفته در کناره نزدیک به پشت استفاده کردم. یک فنر برای بالا کشیدن دم گیره و از یک دندانه تعادل برای پایین کشیدن آن به کار برده شده است.

پیچ و مهره‌ها از جنس مس هستند. آن‌ها را از یک اتصال دهنده باتری مسی قدیمی در آورده‌ام. نمی‌دانم یافتن پیچ و مهره‌های مسی چه قدر می‌تواند دشوار باشد، یک جا در شهر است که اول از همه در آن جا به دنبالش می‌گردم. من آن‌ها را با سنگ فرز تیز می‌کنم تا کمی بیشتر کاربردی شوند.

سوراخ‌ها را بستم، اما مس آن قدر هادی است که بتوانید روی آن سوراخی کمی کوچک‌تر نسبت به پیچ و مهره دریل کنید و پیچ و مهره را با فشار داخل بزنید. پیچ و مهره، رشته‌ها را برایتان برش خواهند زد. در شروع کار پیچ و مهره‌ها داخلش قرار دادم. بقیه کارها را از این جهت انجام دادم که مطمئن شوم هنوز در هنگام بسته شدن دم گیره، پیچ و مهره‌ها به هم برخورد می‌کنند. جدا نگه داشتن طرف‌های دم گیره‌ به جز نوک پیچ و مهره‌ها از هم از نظر الکتریکی ضروری است.

گام ۴: مونتاژ

به یک قطعه چوب چند لای نازک برای توسعه پایه اجزای الکتریکی نیاز است. چون اولین بار بود که یک دستگاه جوش موضعی می‌ساختم، باید یک سری چیزها را ابداع می‌کردم. اگر می‌توانستم نتیجه بعد را ببینم ممکن بود یک قطعه طویل‌تر انتخاب کنم.

چون مس روی لوله‌ها حداقل از بیرون کدر شده بود، یک سیم مسی با اندازه ۸ که از منبعی تمیز تهیه کرده بودم را اضافه کردم. سیم ثانویه را به هر لوله فرو برده و سیم اندازه ۸ را اطراف مسی که پیدا بود روی سیم ثانویه کشیدم. از دو وایس گریپس سیم و قفل کانال برای فشار دادن لوله‌ها به هم تا جایی که دستم توان داشت استفاده کردم. نکته: سیم اندازه ۸ از جلو به پیچ و مهره‌ها می‌رسد.

قبل از شروع کار، مطالعاتی زیادی درباره دستگاه جوش موضعی داشتم، اما هیچوقت به طور کامل، زمانبندی و منابع قدرت مرسوم آن را درک نمی‌کردم. حتی شنیده‌ام که MOTها نیز درباره شاخص قدرت، مشکلاتی دارند. تصمیم گرفتم که فقط جلو رفته و یک سوئیچ چراغ روی آن نصب کنم.  چون سوئیچ 15A بود، نباید کوچک‌ترین اشتباهی می‌کردم. برای دسترسی سریع روی سوئیچ نقاط قرمز و مشکی قرار دادم. جعبه نیز یک مکان خوب (امن) برای اتصالات برق و همه سیم‌ها فراهم می‌کرد.

گام ۵: شماتیک یک دستگاه جوش موضعی

شماتیک دستگاه جوش موضعی به ساده‌ترین حالت ممکن طراحی شده است. این شماتیک به شماتیک لامپ شباهت دارد. از این مسئله برای تکمیل صحبت‌هایم استفاده خواهم نمود.

لطفا احتیاط کنید: این پروژه از برق 110V AC استفاده می‌کند. قسمت‌هایی از دستگاه می‌توانند باعث شوک مرگبار عامل گردند. باید تمام احتیاطات لازم را هم برای ساخت و هم برای کار با دستگاه جوش موضعی رعایت کرد. درصورت امکان سیم‌های حامل 110V در معرض تماس عادی قرار نگیرند چون می‌توانند منجر به شوک شوند.

استفاده صحیح از متصل کننده‌های خطرناک، لحیم کاری، جعبه تقسیم‌ها و نوار الکتریکی می‌تواند جان شما را نجات دهد.

اگر نمی‌دانید که در حال چه کاری هستید و اگر تا به حال پروژه 110V انجام نداده‌اید،لطفا راه سخت را انتخاب نکنید. در یک کارگاه آموزش سیم کشی یا چیزی شبیه به آن ثبت نام کنید.

گام ۶: عملیات و نتیجه گیری

من به دو دلیل این دستگاه جوش موضعی را ساختم:

• همیشه یک دستگاه جوش موضعی می‌خواستم.
• دسته یک فنجان اندازه گیری فلزی ضد زنگ را شکسته بودم و آن را دوباره می‌خواستم.

دم گیره‌ها را ساختم تا بدون نیاز به تولید مسیر جایگزین ورود الکتریسیته، فضای کافی به وجود آید. اگرچه ورود مناسب به آن زحمت ناچیزی می‌خواهد، وقتی که دندانه قفل می‌شود، قطعه دقیقاً جایی که می‌خواهید ثابت می‌ماند.

آن را به برق وصل کرده و آرزوی موفقیت کردم. سوئیچ را زدم و می‌توانستم صدای هم هم ترانسفورمر را بشنوم. سپس یک جرقه کوچک زده شد و بین پیچ‌ها درخشش قرمز رنگی شروع به رشد کرد. این درخشش با رنگ قرمز شروع و با گذشت زمان نارنجی شد. این به معنی پیوندی بسیار خوب بود.

ضخامت قطعات، زمان مورد نیاز شما را تغییر می‌دهد. سعی کردم دو قطعه هشت اینچی را به هم متصل کنم و نتیجه‌ای نگرفتم. این یک دستگاه جوش موضعی برای فلز نازک است. کار با صفحه فلز فرای انتظارات شما خواهد بود. شاید به این دلیل که از مس زیادی استفاده کردم، گرما به اندازه‌ای که فکر می‌کردم مشکلی به وجود نیاورد. پیچ‌ها و دم گیره‌ها بعد از استفاده گرم می‌شوند، اما به داغی که من انتظار داشتم نبودند.

می‌توانستم برای قدرت بیشتر، مقاومت موازی میان سیم پیچ‌های اولیه و ثانویه را بردارم. می‌توانستم بین اتصال سیم پیچ اولیه هم یک خازن AC (حدود 30 میکروفاراد) قرار دهم تا شاخص قدرت را تنظیم کنم. فقط مطمئن نیستم چرا این کارها را انجام دهم. این روش برای قطعات کوچک به خوبی عمل کرده و در هر حال من از قدرت پایین‌تر که جرقه‌ها را به هر طرف پرت نمی‌کند راضی هستم.

گام ۷: پارامتر‌های امنیتی

چند پیام منفی درباره امنیت دستگاه جوش موضعی خود دریافت کردم (که صحیح بودند). تصمیم گرفتم که باید یک جعبه به اطراف ترانسفورمر دستگاه جوش موضعی اضافه کنم. این کار، محافظت عامل را فراهم کرده و از هر تماسی با 110V کاملاً جلوگیری خواهد نمود. چون این ایده را داشتم که می‌توان بدون خرید چیزی آن را ساخت، در اطراف به دنبال جعبه گشتم.

نکته امنیتی: منبع تغذیه‌ کامپیوترهای شخصی حامل ظرفیت‌های بالایی هستند که می‌توانند انرژی را برای تعداد روزهای قابل ملاحظه‌ای ذخیره نمایند. از کسی که منبع تغذیه را جدا کرد پرسیدم و او گفت که این منبع تغذیه حدود چند ماه است که به برق وصل نشده است. شوک آن باعث مرگ شما نمی‌شود، اما باعث می‌شود آرزو کنید که کاش برای باز کردن جعبه کمی بیشتر صبر می‌کردید. لطفا احتیاط کنید.

بخش‌های داخلی را در آوردم و در دسته وسایل کامپیوتری که قرار است بازیافت شوند قرار دادم. به سوئیچ دست نزدم و از سوراخ‌های باز دوری کردم, اما شما می‌توانید این سوراخ‌ها را با نوار گافر یا نوار برق بپوشانید. از سوئیچ این جعبه‌ها استفاده نکنید چون 15A نیستند. من از سیم ارت که به جعبه متصل بود نیز گذشتم. یک سیم سوم به جعبه وصل کرده و آن را به زمین متصل کردم. این کار به طور موثر هسته ترانسفورمر  که اکنون به پایین جعبه متصل است را ارت دار می‌کند.

اگر زمان بگذارید می‌توانید جعبه را با تکه‌هایی از قلع تغییر دهید. برای به پشت خم کردن بخش‌هایی که بعد از برش پیچ خورده‌اند از انبر استفاده کردم. از نوار برق برای لبه‌های تیز یا محافظت از سیم‌های عایق استفاده نمودم. بعد از این که کارم به اتمام رسید همه چیز را تست کردم. در نظر گرفتم که یک چراغ قرار دهم تا نشان دهد که دستگاه جوش موضعی روشن است، اما فکر نکنم الزامی برای این کار باشد. من دقیقاً می‌دانم که چه موقع روشن است.

همچین با یکی از دوستانم که در کارخانه HVAC در شهر با دستگاه جوش موضعی کار می‌کند صحبت کردم. او گفت جعبه‌هایی که آن‌ها جوش می‌دهند گاهاً به جای نوک‌ها در لوله‌ها اتصالی می‌کنند. این مسئله به چیزی آسیب نمی‌رساند، اما مانع جوشکاری می‌شود. آن‌ها این مسئله را با چسب زدن به اطراف لوله‌ها حل کردند.

امیدوارم که این بخش در این حد راهنمای شما بوده باشد که دستگاه جوش موضعی را طوری بسازید که نسبت به مدل اصلی خود عملکرد امن‌تری داشته باشد. لطفاً احتیاط را رعایت کنید، چون دستگاه جوش موضعی یک اسباب بازی نیست. اگر ایمنی را اولویت خود قرار ندهید، احتمال سوختگی‌های جدی و/یا شوک‌های الکتریکی وجود دارد.