مرداد 14, 1402
سرآغاز جوشکاری میگ! از درس خوش آمدی به دنیای جوشکاری, و درس ابزارهای و مواد مورد نیاز میخواهیم به نحوه کارکرد ماشین جوشکاری و قواعدی که باید در جوشکاری فلزات بدانید بپردازیم. در این درس, ما با تمرین جوشکاری در ورقه های نازک فولادی شروع میکنیم.
ماشین جوشکاری شما دارای یک سری دستورالعمل هاست که برای استفاده و سرهم کردن آن در فضای کاری شما باید طبق دفترچه راهنمای آنها عمل کنید. میدانم که هر ماشین جوشکاری با برند مختلف با ماشین های دیگر اندکی متفاوت است, همچنین هر مدل با مدل دیگر نیز متفاوت است. ممکن است که شما تصور کنید این زمان به هدر می رود اما مدت زمانی که برای خواند راهنمای دستی ماشین جوشکاری خود می گذارید, شما را بهترین اپراتور آن تبدیل می کند. زمانی که شما ماشین جوشکاری خود را تنظیم کنید, می توانید شروع به جایگذاری مهره ها کنید و ببینید که چگونه ماشین جوشکاری فلزات را به هم متصل می کند.
برای همگام شدن با این درس به موارد زیر نیاز دارید:
دستگاه جوشکاری میگ که با مفتول .030. پر شده باشد.
یک رول ورق استیلی 16 گرمی با سایز 2x small
سنگ صابون
جوشکاری میگ به چه صورت است؟
جوشکاری میگ در واقع از یک منبع نیرو تشکیل شده است که با یک تغذیه کننده مفتول, به طور مداوم سیم ها را به درون تفنگ جوشکاری هدایت می کند, که به آن مشعل نیز می گویند. این تغذیه کننده سیم, سیم مصرفی را با توجه به چرخش موتور و درایوهای آن برای چرخش مداوم هل می دهد. هنگامی که ماشه تفنگ جوشکاری را فشار می دهید, جریان برق را از ماشین جوشکاری به قطعه ای که میخواهید آن را جوش بدهید و به زمین متصل شده است وارد میکنید و الکترودی که به صورت پی در پی شارژ می شود باعث ایجاد یک استخر جوش در فلز آب شده می شود که اغلب به آن گودال گفته می شود.
سیم الکترود و قرقره ها در سایز های مختلف موجود هستند و بسته به این که برای چه نوع جوشکاری ای میخواهید از آنها استفاده کنید متفاوت اند. این قرقره ها می توانند از فولاد معتدل, فولاد ضد زنگ و یا حتی آلومینیوم باشند که بستگی به موادی دارد که شما روی ان جوشکاری انجام می دهید و می تواند شامل صدها و یا حتی هزاران متر مفتول شود. بیشتر ماشین های جوشکاری دارای توابع زمانی مختلفی هستند که امکان تنظیم بازه تغذیه مفتول و سرعت آن را تغییر می دهد.
چه اتفاقی می افتد؟
مفتول ها در یک کابل قرار دارند که شامل شلنگ گار محافظ می شود. این چینش به الکترود این امکان را می دهد که بدون خمیدگی و یا کوبیدگی و به آرامی حرکت کند. گازهای محافظ, که گاز هایی خنثی هستند که از آرگون و دی اکسید کربن ساخته شده اند, از جوش ها در مقابل زنگ زدگی در طی روند جوشکاری محافظت می کنند. اگر اکسیژن به جوش نفوذ کند, باعث زنگ زدگی آنی می شود که در نهایت باعث شکنندگی جوش می شود. گازهای محافظ برای ایجاد یک حباب محافظت کننده اطراف قوس های جوشکاری و فلز آب شده زمانی که جوشکاری در حال انجام است استفاده می شوند.
یک مفتول بدون گاز برای جوشکاری فولاد های خفیف مورد استفاده قرار می گیرد. این نوع جوشکاری را جوشکاری هسته گداخته می نامند. این فرایند معمولا برای جوشکاری هایی که در محیط باز انجام می شوند مفید است و یا برای مکان هایی که یک منبع گاز بی استفاده است. همچنین در مکان هایی که وزش نسیم ممکن است باعث از بین رفتن جریان گاز شود نیز استفاده از این روش توصیه می شود.
شناسایی ماشین جوشکاری
ماشین جوشکاری
در خارج از ماشین جوشکاری شما دو دستگیره خواهید یافت. یک دستگیره سرعت الکترود های مصرفی که از تفنگ جوشکاری خارج می شوند را کنترل می کند و دستگیره ی دیگر میزان جریان الکترود مفتول را مورد بررسی قرار می دهد. معمولا افزایش ولتاژ نیاز به افزایش سرعت مفتول نیاز دارد. دلیل این امر این است که افزایش دمای مصرفی مفتول باعث آب شدن سریعتر آن می شود و در نتیجه مفتول با سرعت بیشتری مصرف می شود.
در داخل ماشین جوشکاری, مجموعه از مفتول ها و قرقره هایی که این مفتول ها را با تفنگ جوشکاری می رساند وجود دارد. در این بخش از ماشین جوشکاری موارد زیادی را مشاهده نمی کنید, پس به طور قطع بازدید و چک کردن آن ارزش یک دقیقه از وقت شما را دارد, کمااینکه باعث آشنایی شما با این بخش می شود. هر یک از سازندگان دستگاه جوشکاری این مکانیسم ها را اندکی متفاوت طراحی کرده اند, پس اگر دچار مشکلاتی در این زمینه شدید, مطمئن شوید که پیش از هرچیز به راهنمای دستی دستگاه خود مراجعه کنید.
قرقره هایی که شامل مفتول می شوند با یک مهره ثابت نگه داشته میشوند. این مهره ها باید به اندازه ای محکم باشند که بتوان آن ها را از باز شدگی نگه دارد, اما نه به اندازه ای محکم که قرقره ها نتوانند مفتول را حرکت دهند. معلم من در مغازه ی قدیمی ام از عبارت ” monkey-tight” استفاده میکرد و میگفت باید از آن به جای “gorilla tight” استفاده کرد.
اگر که مفتول را از از قرقره دنبال کنید می بیند که وارد یک سری قرقره های دیگر می شوند که آن را به سمت قرقره اصلی سوق می دهند. این ماشین جوشکاری برای جو دادن فولاد ساخته شده است, بنابراین در آن سیم فولادی قرار می گیرد.
منبع گاز و دریچه تنظیم کننده
با فرض اینکه شما برای جوشکاری میگ از یک منبع گاز محافظ استفاده میکند( که برعکس روش هسته گذاشته است), در قسمت گشتی میگ مخزن گاز قرار دارد. این مخزن گاز یا صددرصد با آرگون پر شده است و یا مخلوطی از آرگون و دی اکسید کربن است. این گاز از قطعه در حال جوشکاری محافظت می کند. بدون این گاز, ممکن است که جوشکاری شما به رنگ قهوه ای و به صورت متخلخل و پراکنده در آید. دریچه اصلی مخزن را باز کنید و مطمئن شوید که گاز در مخزن وجود دارد. هنگامی که سیم از طریق قرقره ها کشیده می شود, با عبور از مجموعه شلنگ های ماشین جوشکاری باعث جوش می شود. شلنگ جوشکاری در دستگاه شما شامل الکترود شارژ شده و گاز محافظ می شوند.
تفنگ جوشکاری
تفنگ جوشکاری شامل یک ماشه است که وظیفه اولویت بندی مفتول, جریان گاز و قوس الکتریکی را برعهده دارد.
مفتول با یک قطعه مسی قابل تعویض هدایت می شود که برای هر دستگاهی متناسب با آن ساخته می شود. این سرهای مسی در واقع با توجه به قطر مفتولی که برای جوشکاری استفاده می شود متفاوت است. به احتمال زیاد این بخش از دستگاه جوشکاری از قبل برای شما تنظیم شده است مگر اینکه شما از یک برند جدید ماشین جوشکاری استفاده کنید.
بخش بیرونی این سری مسی توسط یک قطعه سرامیکی یا فلزی پوشیده شده است که از الکترودها محافظ میکند و جریان گاز را به بیرون از تفنگ جوشکاری می راند. شما می توانید قطعات کوچکی از مفتول را که از تفنگ جوشکاری بیرون میرید مشاهده کنید که در واقع سیم مصرفی تلقی می شود که از طریق تفنگ جوشکاری از دستگاه به بیرون رانده می شود.
گیره اتصال به زمین
گیره اتصال به زمین یک کاتد در مدار است که این مدار تکمیل کننده جریان بین ماشین جوشکاری, فتنگ جوشکاری و قطعه ی مورد نظر است. این گیره یا باید به طور مستقیم به قطعه فلز جوشکاری متصل شود و یا بر روی یک میز فلزی مخصوص جوشکاری. گیره اتصال باید به طور مناسب به قطعه ی در حال جوش متصل شود پس قبل از شروع جوشکاری هر بخش رنگ شده و یا زنگ زده را که مانع ارتباط گیره با قطعه فلزی می شود تمیز کنید.
تصور بالا نشان می دهد که آنودهای مثبت شارژ شده با قطعه های مفتول در تماس هستند و گیره اتصال به زمین نیز در تمام مدت به قطعه در حال جوش متصل است.
کارگاه جوشکاری میگ
جوشکاری مگ با گاز برای استفاده های بیرونی طراحی نشده است. بادی که از محیط بیرون می وزد قادر است که جریان گاز را از تفنگ جوشکاری منحرف کند و با رسیدن مواد جوشکاری به سطح قطعه باعث نفوذ اکسیژن در آن شود. اگر جوش شما دارای اکسیژن باشد فورا زنگ می زند و مانند یک قطعه بیسکویت ترد خشک می شود. جوشکاری هایی که در محیط داخل انجام می گیرند ممکن است که نیاز به ملاحظاتی خاص در زمینه الکتریسیته داشته باشند. یک خروجی 220 مانند یک خروجی 110 کار نمی کند, بنابراین اگر شما ماشین جوشکاری قدرتمندی را برای خانه خانه خریداری کرده اید, ممکن است که نیاز به یک برقکار داشته باشید تا جریان برق خاصی را برای خانه شما مهیا کند.
در یک دنیای ایده آل شما برای جوشکاری نیاز به تغییر مکان ماشین جوشکاری خود ندارید و میتوانید کار خود را بر روی یک میز جوشکاری انجام دهید, اما در جهان واقعی, شما باید به صورت مداوم ماشین جوشکاری خود را حرکت دهید. در این بین استفاده از یک چرخ دستی که می تواند ماشین جوشکاری, سیلندر گاز و تجهیزات جوشکاری شما را حمل کند یک راه عالی برای به حداقل رساندن حمل ابزار سنگین در مغازه جوشکاری شما باشد.
یک میز جوشکاری و یا میز کار فلزی برای هر کارگاه جوشکاری ای ضروری است. اینکه کار خود را برروی محیطی به غیر از زمین انجام دهید باعث بهبود کیفی کار شما(ارگونومی) می شود و همچنین باعث می شود که تجربیات ناخوشایند به حداقل برسد.
جوشکاری میگ شامل جوشکاری بر روی چه مواردی می شود؟
جوشکاری میگ می تواند برای جوش دادن فولاد, فولاد ضد زنگ و آلومینیوم استفاده شود. هر فلز به یک گاز متفاوت, مفتول های جوشکاری و تنظیمات مخصوص دیگر نیاز دارد. علاوه بر این, فلزهایی با ضخامت بیشتر نیازمند ماشین های جوشکاری بزرگتر هستند. هرچقدر که فلز سنگین تر و ضخیم تر باشد, به دستگاه جوشکاری قوی تری برای جوش دادن آن ها نیاز است.
برای جوشکاری های میگ خانگی, به احتمال زیاد دستگاه جوشکاری با آمپر بین 140 تا 220 بهترین انتخاب است. این آمپر می تواند در جوشکاری فلزات با ضخامت 16/1 تا 4/1, و همچنین لوله ها, نوارهای تخت و گرد, آهن های زاویه دار, ورقه های فلزی و مربع های توخالی به صورت موفقیت آمیز عمل کند.
ابزار دستی مورد استفاده در جوشکاری میگ
در جوشکاری, برخی از ابزارها ضروری محسوب می شوند چرا که به یک جوشکاری تمیز و اجرای یک پروژه سالم کمک شایانی می کنند. من هنگامی که جوشکاری میکنم وسایل زیر را در دسترس قرار میدهم: زاویه سنج, بعضی از انبرهای جوشکاری, یک برس فولادی و یک چکش.
یک فلز سنگ زنی که برای سایش مورد استفاده قرار می گیرد , با تعداد دورهایی که موتور در دقیقه می زند و عددی بالا نیز هست و با اتصال به بخش های خاص دیگر کار می کند. فلزی که در اصل باعث سایش و سنگ زنی می شود نیز بخشی از مراحل جوشکاری از آغاز تا پایان به شمار می آید. با تغییر دادن این صفحه های مختلف در بخش چرخ دنده ها شما می توانید که طیف وسیعی از وظایفی را که باید انجام دهید. قبل از جوشکاری, با استفاده از این وسیله می توانیم قطعات فلز را به اندازه دلخواه برش دهیم و سپس با استفاده از سنگ زنی آنها را بسابیم تا مطمئن شویم که جوشکاری ما بر روی صاف ترین سطح موجود انجام می شود. پس از اتمام جوشکاری ما از این وسیله استفاده می کنیم تا بخش هایی را که به هم متصل شده اند صاف تر کنیم و سوراخ هایی را که در قسمت جوش داده شده موجود هستند پیدا کنیم.
مارک های مختلف این دستگاه ممکن است که اندکی با یکدیگر متفاوت باشند اما قطعات آن ها عمدتا یکسان است. هر دستگاه سنگ زنی از یک نگهدارنده, دستگیره و یک محفظه که فلز سنگ زنی در ان قرار می گیرد تشکیل شده است. نگهدارنده را می توان با یک فلش که در واقع نشان دهنده مسیر این دستگاه بر روی قطعه مورد نظر است در موقعیت های مختلفی جهت بندی کرد. دستگیره را می توان به هر قسمتی از دستگاه سنگ زنی متصل کرد, این امر باعث می شود تا شما در صورت نیاز بتوانید از دستگاه در بخش های تنگ تر استفاده کنید. استفاده از هر دو دست توصیه می شود چرا که دور بالای موتور و سرعت زیاد اگر شما آن را به صورت ایمن نگه نداشته باشید باعث پرش دستگاه می شود که خطرناک است.
هنگام انتخاب یک دستگاه, دقت کنید که دستگاهی را انتخاب کنید که به جای یک دکمه کوچک برای خاموش و روشن کردن از یک دکمه بزرگ استفاده کند چرا که در این صورت به محض اینکه دست خود را بردارید خاموش می شود.
چرخنده های این دستگاه به دو صورت به نگهدارنده متصل می شوند. بعضی از چرخ دنده ها به صورت مستقیم به آن متصل و پیچ می شوند و برخی دیگر نیز باید حتما از قفل استفاده کنند. زمانی که شما دستگاه سنگ زنی را خریداری می کنید یک مهره قفل همراه با تمامی ابزاری که برای بستن آن نیاز دارید در جعبه ی آن وجود دارد.
اینکه چه نوع فلز و چرخنده ای را به دستگاه سنگ زنی خود متصل کنید در واقع طیف گسترده ای را در بر میگیرد. اغلب شما از چرخدنده های فلپ برای برش دادن فلز استفاده می کنید. چرخنده های فلپ مشابه کاغذ های سمباده ای هستند, که ذرات روی آنها در سایز بندی های مختلف ارائه می شوند. هرچقدر که تعداد این ذرات کمتر باشد سرعت چرخش نیز بیشتر می شود. چرخنده های برش, برای بریدن لوله ها و میله ها مورد استفاده قرار می گیرند, اما برای ساییدگی هایی که به صورت نامنظم انجام شده اند نیز مفید هستند.
چرخنده هایی که زبر تر هستند برای حذف رنگ و سطوح آلاینده از سطح قطعه های فولادی مورد استفاده قرار می گیرد. حتی برای پولیش کردن نیز چرخنده های مخصوصی وجود دارد. اغلب, فروشگاه های بزرگ سخت افزاری یک بخش کامل را به دستگاه سنگ زنی و متعلقات آن اختصاص می دهند, فقط مطمئن شوید که چرخنده هایی را تهیه می کنید که برای استفاده با فلز مورد استفاده قرار می گیرند چرا که برخی از آن ها برای پلاستیک یا چوب طراحی شده اند.
به هنگام استفاده از این دستگاه های سنگ زنی به طور حتم از وسایل ایمنی شخصی استفاده کنید. این ابزار اگر به درستی مورد استفاده قرار نگیرند می توانند به شدت خطرناک باشند بنابراین اطمینان حاصل کنید که عینک ایمنی را حین استفاده از آن ها به چشم دارید.
در ایده آل ترین حالت, شما از عینک های ایمنی در زیر قاب ایمنی کلاهتان, همراه با یک دهان بند طبی که به شما این اطمینان را می دهد که از گازهای تولیدی در حین کار استنشاق نمی کنید, استفاده خواهید کرد.
زمانی که الکترودهای موجود در تفنگ جوشکاری حالت جمع شدگی پیدا می کنند, شما از زمانی به زمان دیگر به یک انبر برای درآوردن آن نیاز دارید؛ علاوه بر این مهم ترین استفاده از این انبرها, ایجاد برش در مفتول های جوشکاری است. اگر الکترود شما در فاصله ای دور از تفنگ جوشکاری قرار گرفته باشد, ممکن است که هنگام اتصال با قطعه مورد نظر به خوبی نچسبد که در نتیجه باعث ایجاد یک جوش ضعیف می شود.
انبرهای جوشکاری ابزاری فوق العاده محسوب می شوند چرا که فاصله تیغه آن ها از لبه دقیقا 8/3 اینچ است که این دقیقا فاصله ایست که الکترود باید از مشعل داشته باشد. این بدین معناست که شما می توانید انبر خود را هنگامی که الکترود در حال آب شدن است و نیاز به برش دارد روی آن بکشید و قبل از ایجاد جوش بعدی آن را قطع کنید.
یک برس فولادی زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که شما بخواهید سطح مورد نظر خود را به صورت کامل تمیز کنید. فرایند جوشکاری می تواند یک لایه بسیار نازک از مواد جوش را بر روی سطح پروژه شما ایجا کند. شما می توانید این جوش های بالقوه را توسط این برس فولاید ضعیف کرده و آن ها را از بین ببرید. دقت کنید که مواد برس شما باید جنسی ماشبه با سطح پایه داشته باشد. اگر شما از یک برس فولاد ضد زنگ بر روی یک فولاد ملایم استفاده کنید نه تنها جوش های سطحی را از بین نمی برد بلکه باعث ایجاد آلودگی در سطح جوش های شما می شود.
چکش ها و قرقره هایک.چک زمانی مورد استفاده قرار می گیرند که شما میخواهید یک قطعه جوشکاری شده را به قطعه ای دیگر متصل کنید, این ها جز ابزار ضروری در حین جوشکاری به شمار می آیند. این ابزار به شما کمک می کند که مفصل را پیش از جوش دادن مناسب و صاف کنار هم قرار دهید, همچنین بین جوشکاری کردن نیز باعث می شود که قطعات به طور مناسب به هم بچسبند. من متوجه شده ام زمانی که قطعات نازک تر هستند باید به طور مداوم از چکس ها برای تثبیت موقعیت آنها استفاده شود.
ماشین جوشکاری را پیش از شروع تنظیم کنید!
مشعل جوشکاری را روی هم سوار کنید:
در حالی که مشعل را محکم نگه داشته اید نوک آن را با مفتول نخ کنید.
منبع گاز را متصل کنید. بعضی از ماشین های جوشکاری خود جایی برای قرار دادن محفظه گاز دارند و این در حالیست که برخی دیگر خود محفظه ای دارند که باید پر شود. اگر دستگاه شما از نوع اول است آن را به دستگاه خود متصل کنید و اگر نیست آن را تا حدود 8/1 ظرفیت محفظه پر کنید.
قطعه کار را توسط گیره اتصال به زمین به میز و یا سطح زمین متصل کنید. مانند فلز تمیز, یک سطح صاف و تمیز می تواند در یک سطح براق پس از جوشکاری در تمیزی و بالا بودن کیفیت موثر باشد.
دستگاه جوشکاری را به برق متصل کنید, پیش از اتصال به منبع برق مطمئن شوید که دستگاه شما روشن نیست و شما می توانید مشعل را با دکمه ی بزرگ روی آن, خاموش و روشن کنید.
ولتاژ و سرعت تغذیه سیم را به حداقل برسانید.
در موقعیت مخالف محفظه گاز بایستید و دریچه سیلندر آن را باز بگذارید. این کار نیز یکی دیگر از قدم های ایمنی در جوشکاری محصول می شود, چرا که در صورت باز شدن ناگهانی محفظه گاز و رها شدن آن, شما در معرض مسمومیت قرار نمی گیرد. من معمولا دریچه گاز را به صورت کامل باز نمی کنم, به همین دلیل اگر نیاز به بستن آن داشته باشم به سرعت و با یک نیم چرخ می توانم آن را به طور کامل ببندم. با گاز آرگون و دی اکسید کربن شاید نیاز به این همه احتیاط نباشد اما هنگامی که شما با گازهای قابل اشتعال مانند اکسیژن یا استیلن کار میکنید در می یابید که چرا این امر برای شرایط اضطراری مفید است.
جریان گاز را بررسی کنید. زمانی که مطمئن شدید مشعل در فاصله ای مناسب نسبت به سطح قرار گرفته است, ماشه را بکشید تا جریان گاز رها شود. در تنظیم کننده جریان گاز را بررسی کنید. از پیچ تنظیم برای اینکه فشار را بین 15 تا 20 فوت مکعب بر ساعت قرار دهید. این عدد زمانی دقیق تر می شود که گاز جریان داشته باشد. حتما چک کنید که در حین این کار مفتول از تفنگ جوشکاری در حال بیرون رفتن نباشد. مفتول باید با فاصله ای 4/1 تا 8/3 محفظه گاز یا با فاصله ی بین انبر و محفظه گاز یکی باشد.
دما و سرعت تغذیه مفتول را تنظیم کنید. پنل دستگاه جوشکاری خود را برای یافتن تنظیمات مربوطه باز کنید. ولتاژ و سرعت مفتول بسته به جنس فلز مورد استفاده, ضخامت فلز مورد نظر و قطر مفتول در تفنگ جوشکاری دارد.
پیش از اینکه ماشین جوشکاری را به راه بیندازید, موارد ایمنی را بررسی و چک کنید. مطمئن شوید که:
دستکش های خود را به دست دارید.
تمام پوست با چرم و یا الیاف طبیعی پوشیده شده است.
دستگاه تهویه جوش در مقابل صورت شما روشن است.
شما می توانید با لنزهای جوشکاری سایه شماره 10 شروع به کار کنید. اگر نیاز به تعویض بود می توانید آن را به لنزی مناسب تر تغییر دهید.
اگر فضایی که در آن کار می کنید کوچک است, دقت داشته باشید که حتما تهویه هوا در این فضا موجود و روشن باشد.
از مردمی که در اطراف هستند محافظت کنید. از محافظ جوشکاری برای حفاظت آن ها از اشعه های مضر و نور تولیدی استفاده کنید.
موقعیت ماشین جوشکاری را بررسی کنید, کنترل کننده ها, مشعل, لامپ کار, محفظه گاز, خظوظ و کابل های گاز برای برای جلوگیری از هرگونه آسیبی نظیر ترک, سوختگی و یا دندانه شدن بررسید کنید.
قطعه فلز خود را تمیز و برای جوشکاری آماده کنید!
فلزاتی که تمیز شده اند بهترین جوش ها را به شما تحویل می دهند. کثیفی, رنگ, زنگ زدگی و … باعث سخت شدن پروژه جوشکاری می شود و علاوه بر این بخار بیشتری تولید میکند و در نهایت مفاصل جوش داده شده ضعیفی را به شما تحویل می دهد.
با یک دستگاه زنگ زنی, برس و الکل صنعتی یا استون می توانید به طور کامل قطعه ای را که میخواهید جوش دهید تمیز کنید.
اگر شما در حال تمرین برای جوشکاری روی فولاد گرم نورد هستید, قبل از اینکه آن را تمیز کنید به معیارهایی که برای تمیزی آن ارائه شده است دقت کنید. برای مطمئن شدن از اینکه فولاد شما به طور کامل تمیز شده است می توانید از الکل, استون و یا حوله یکبار مصرف استفاده کنید.
اگر شما جوشکاری خود را روی فولاد سرد نورد انجام می دهید, فقط باید که سطح روغنی روی آن را پاک کنید. استون بهترین ماده برای از بین بردن روغن است اما بیشتر یک راه حل موقت تلقی می شود تا اینکه بتواند ماهیت روغن را پاک کند. اگر تصمیم گرفتید که از استون استفاده کنید, بهتر است که از دستکش های نیتریلی, یا هر دستکشی که هنگام دست زدن به مواد شیمیایی به شما آسیب نمی رساند استفاده کنید.
برس های مفتول و دستگاه سنگ زنی برای استفاده با فولاد, فولاد ضد زنگ و یا آلومینیوم طراحی شده اند. اگر از این برس های مفتولی استفاده می کنید حتما دقت داشته باشید که جنس آنها با جنس فلز مورد نظر یکی باشد چرا که در غیر این صورت باعث کثیفی جوش های شما می شود. من قسمت بیرونی برس را با یک نشانه گذار علامت میزنم چرا که باعث می شود هیچوقت اشتباه نکنم.
کشیدن ماشه!
زمانی که ما جوشکاری را انجام باید چهار فاکتور را در نظر داشته باشیم. فاصله, زاویه, سرعت و دما.
فاصله
زاویه
سرعت
دما
زمانی که جوشکاری را تمرین می کنید متوجه خواهید شد که این چهار فاکتور باید در یک تعادل مداوم باشند تا عمل جوشکاری انجام گیرد. اگر مواد شما در حال سوختن هستند, سرعت خود را بیشتر کنید, یا ولتاژ را کمتر کنید.اگر که حین جوش حباب های متعدد تشکیل شد و یا شکلی نامتعارف به خود گرفت, فاصله و زاویه مشعل را تغییر دهید.
حرکات جوشکاری همواره به دو دسته تقسیم می شوند که شامل حرکات جفت کردن و جابه جایی مهره هاست. فرآیند جایگذاری مهره های دشوار نیست. شما در واقع در تلاش خواهید بود تا یک حلقه کوچک را با استفاده از حرکت تفنگ جوش به وجود بیاورید, سپس حلقه هایی متمرکز را از بالا به پایین جوش می دهید. زمانی که یک جوش خوب را انجام می دهید از صدای آن می توانید عملکرد خود را دریابید.
مشعل را به صورت عمود بر روی قطعه ای که روی آن کار می کند بالا ببرید و سپس آن را از 5 تا 15 درجه در مسیر مورد نظر حرکت دهید. این عمل تحت عنوان کشیدن جوش معروف است, در واقع شما می توانید تفنگ جوشکاری را در سمتی که اقدام به جوشکاری آن می کنید حرکت دهید.
برای شروع جوشکاری ماشه را فشار دهید. به دنبال یک حوضچه کوچک از مواد مذاب باشید که باید آن را شکل دهید و مشعل جوشکاری خود را به آهستگی از این حوضچه دور کنید. این حوضچه باید مشعل را دنبال کند. پس از اینکه این کار به اتمام رسید و شما جوش را انجام دادید آن را بررسی کنید. بهتر است که صبر کنید تا قطعه مورد نظر سرد شود و در غیر این صورت می توانید از دستکش های جوشکاری استفاده کنید. تا زمانی که حس می کنید این مواد همچنان از خود گرما ساطع می کنند از دست زدن به آن خودداری کنید.
یک جوش مناسب و خوب, مقدار کمی برآمدگی از جنس فلز بر روی قطعه اصلی دارد که می توان با ساییدن آن را هم سطح با قطعه کرد.
تمرین کنید!
اگر اولین بار است که جوشکاری می کنید, ممکن است بخواهید که نخست بخواهید روی یک مهره جوشکاری را امتحان کنید به جای اینکه بخواهید دو قطعه را به یکدیگر متصل کنید. شما میتوانید این کار را روی یک قطعه فلز قراضه انجام دهید و یک جوش را در خط مستقیم انجام دهید.
این کار را با تمرین کردن شروع کنید. قطعه مورد نظر بسیار کوچک است, تصور کنید که میخواهید روی آن یکی از حروف را بنویسید. سپس, مهره ها را با فواصل حدود سه الی پنج سانتی متری جایگذاری کنید. ممکن است که اگر این فوصال بیشرت باشند قطعه مورد نظر شما گرم شود و یک پیچیدگی را پدید آورد. بنابراین بهتر است که جوشکاری را در یک نقطه انجام دهید, پیش از پایان به نقطه بعد رفته و سپس دوباره به نقطه اولیه برگردید و کار را به اتمام برسانید.
پروژه کلاسی
مهره گذاری را روی یک قطعه فولاد سرد نورد انجام دهید. این فولاد ها برای تمرین بسیار عالی هستند چرا که آماده سازی آن ها بسیار راحت است و با استون و یا الکل می توانید آن ها را پاک کنید. فولاد گرم نورد دارای آلودگی هاییست که باید پیش از جوش از بین بروند. به نظر من چیزی که باعث می شود روند جوش دادن شما بیشتر به طول بیانجامد همین روند شست و شوی قطعه است.
تمیزکاری!
یک عادت خوب که بهتر است در شما نهادینه شود این است که کارگاه و یا فروشگاه خود را پس از اتمام کار تمیز کنید به خصوص اگر به صورت اشتراکی کار می کنید.
پس از اتمام کار سرعت و ولتاژ را به حداقل برسانید و سپس دریچه سیلندر را ببندید و پیچ تنظیم را چندین بار خاموش و روشن کنید تا مطمئن شوید که مقاومت ایجاد نشده است. سپس دستگاه را خاموش کنید و آن را از برق بکشید.
همه ابزارهای ایمنی را کنار بگذارید و روزی میز کار خود بچینید. یکی دیگر از قدم هایی که می توانید در راستای ایمنی بیشتر انجام دهید این است که 30 دقیقه بعد از جوشکاری در کارگاه خود بمانید. در این صورت اگر جرقه ای باعث آتش گیری یا سوختن شود به سرعت می توانید آن را خاموش کنید.